Bij gebrek aan teamfoto koos ik de foto over mijn start 16 jaar geleden als analist bij Zaanstad heren 1. Toen coachte ik nog Haarlemse jeugd, nu coachte ik de Zaanse jeugd van meisjes A2. Nog steeds ligt mijn hart bij Zaanstad heren 1 en het jeugdvolleybal. Maar laten we snel overstappen op Zaanstad MA2.
Met invallers begonnen ze zaterdagochtend om 9.00u in de Karekiethal in Purmerend aan de wedstrijd tegen de MA1 van de Where, opgeleid door mijn goede sportvriend Wouter Slim. De Zaanse meisjes waren nog niet warmgedraaid, terwijl ik nog door Purmerend zwierf op zoek naar de ingang van de sporthal. Maar vader Kurnamhet had ze wel op gang gekregen, maar toch ging de eerste set met 8-25 verloren. De tweede set ging het zestal Nikki, Sude, Arselin, Esther, Fenna en Lilia beter draaien en inmiddels had ik de ingang gevonden. Ze pakten meer ballen en konden zelf ook scoren met doortikballen en serves: 25-20. In de derde set gingen ze daarmee door: 25-22. Zomaar 2-1 voor, zou een 3-1 mogelijk zijn? De Where startte beter en kwam voor en stonden in hun sterkste rotatie: een sterke serveerder en een lange aanvaller bij het net. We konden niet voorkomen dat de Where met 10-25 de 2-2 scoorde, zodat een vijfde set nodig was. De vijfde set was wel even spannend, maar de servicedruk van de meisjes uit Purmerend werd Zaanstad te veel. En zo kon scheidsrechter Harry Muller (die ik had moeten herkennen uit de tijd van de NVS) afblazen bij 10-15 voor de Where. Toch heerste de blijdschap over de eerste 2 wedstrijdpunten! Er liggen nieuwe kansen voor de Zaanse meisjes op 4 november 18.00u In Amsterdam tegen VV Amsterdam!
Tekst: André Triep
Foto: johnspictures.nl