Ik heb ooit eens geschreven dat een kampioen ook de slechte wedstrijden wint. En na afgelopen vrijdag klopt dat nog steeds. Want ondanks een 3-2 nederlaag was het een goede wedstrijd. Dat het geen makkelijke wedstrijd zou worden was al duidelijk. De grootste dreiging kwam echter uit een onverwachte hoek…
“De ballen aan de buitenkant zijn snel. Die over het midden vallen wel mee. Daar hebben we de tijd.” Dat was de verwachting vooraf. Het tegendeel werd echter al snel bewezen. De ballen vlogen ons om de oren. Over het midden. En het duurde iets te lang voordat we daar een antwoord op hadden. Nu we toch bezig zijn; de service van de spelverdeler bleek ook knap lastig te verwerken. En dan bedoel ik niet Timo of Olaf.
Dit alles zorgde voor een spannende wedstrijd. En na twee sets waren er ook al genoeg punten gemaakt om een wedstrijd mee te vullen. Mede dankzij de morele support van de libero van Leython wisten we de eerste set nog te pakken. Onze standaard aanmoediging was gelukkig simpel genoeg om in mee te gaan. Later in de wedstrijd vond de tegenstander helaas de creativiteit om het ritme op de naam van hun eigen club toe te passen. Dat zorgde wel voor een ongemakkelijke situatie. Want nu hadden wij stemmen minder, terwijl er ook nog eens een andere club toegeschreeuwd werd (red. Leython). Ironisch genoeg leverde dat in de vierde set het beeld op dat er graag de hele wedstrijd hadden gezien.
En zo kwam het dat we een vijfde set moesten spelen. Even vergaten we onze eigen leeftijd en hielden onszelf voor dat zij vanwege hun levenservaring “dit nooit vol konden houden”. Maar eerlijk is eerlijk. Max is de jongste in het team, en de oudste had een veel oudere broer kunnen zijn. Of in het ergste geval een teen-dad. Wat ik zeggen wil is dat de gemiddelde leeftijd van de twee teams elkaar waarschijnlijk niet bijzonder veel ontliep. En ondanks dat we het absoluut nog spannend gemaakt hebben konden we niet profiteren van het gevoel het op leeftijdsgebonden conditie te winnen.
Er had misschien meer in gezeten. Maar niet veel meer. Leython heeft de zege verdiend. Ondertussen zorgt dit op de ranglijst wel voor ook weer meer spanning. Door de winst van US op Novo (4-0) kunnen we aankomende zaterdag alleen kampioen worden als zij uit in Veenendaal een punt meer laten liggen dan wij thuis pakken. Support is dus gewenst! Tot dan 😘
Marc
Foto: Gilbert Bronkhorst