Het was een prachtige prestatie van de Jongens B-selectie van Zaanstad om bij de beste 8 teams van Nederland in die leeftijd te horen. Zo’n prestatie komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Ze deden nu mee met 7 spelers die nu 2e jaars B zijn: Vigo Kelder, Sven Band, Matthijs Pos, Kaya Yildiran, Joel Bleeker, Luuk Steunenbrink en Tim Steunenbrink. In de competitie spelen ze als jongens A-team en dan doet Alan Rashid (die al de A-leeftijd heeft) mee. Nu waren ze met 7 spelers afgereisd naar sporthal de Altis in Rijswijk met Wouter als coach.
Ze hebben er al lang naar toe gewerkt. Eerst al vorig seizoen. Daarna op 11 september in een driekamp in Apeldoorn met VVUtrecht en Taurus (alles op Jongens A-niveau) en in de competitie kwamen ze die ook tegen. En dan het mooie 3-daagse internationale toernooi In Apeldoorn. Daar speelden ze alles op een net van 2.43m. En natuurlijk hebben ze de week voor de NOJK-speeldag extra getraind voor het NOJK. Dat moest ook wel, omdat ze bij dit B-jeugdtoernooi het net lager hebben hangen (2.30m), waardoor het spel sneller gaat. Wouter heeft zijn spelers daarom extra laten trainen op de service en de pass. Met strakke service kan je bij deze leeftijdsgroep extra druk leggen, omdat de tegenstanders vaak ook een net van 2.43m gewend zijn (maar kan ook andersom gelden). En onze mannen hebben tijdens de voorbereiding de doelen van de afgelopen maanden nog eens extra getraind.
De eerste twee wedstrijden speelden de Zaanstad-jongens heel goed. Er werd erg zorgvuldig gespeeld en met de serve veel druk op de tegenstanders gelegd. Tegen VVUtrecht leverde dat een duidelijke 2-0 winst (25-18, 25-11) op. Door onze servicedruk kwam de tegenpartij niet tot grote aanvalsdruk op ons team. Ook tegen PDK Huizen konden onze jongens op dezelfde manier veel scoren en was er weer een 2-0 winst (25-12, 25-17). In de derde wedstrijd tegen WIK gingen we in de eerste set keihard door: 25-12. Bij winst van ook de 2e set zouden we zeker zijn van minimaal een plaats in de kruisfinale. Joel Bleeker die de hele week ziek was geweest en dus niet op het lagere net had kunnen trainen, werd toen ingebracht. Als er iemand wat minder zou spelen of zelfs uitvallen was hij de enige wissel. Dus hij moest wel proberen in zijn ritme te komen. In die tweede set lukte dat niet meteen, waardoor er onrust in ons spel kwam. Bij de big points konden we dat niet meer terugdraaien. De set ging met 23-25 verloren en daar had niemand na de voorgaande sets op gerekend.
Dat maakte het meteen spannend voor ons, omdat we daarna meteen tegen Inter Rijswijk moesten dat de eerste twee wedstrijden ook met ruime marges had gewonnen. De Zaanstad-jongens herpakten zich en gingen weer met fris spel tegen Inter Rijswijk door. We kwamen zelfs met 24-21 voor en toen veranderde er wat in de koppies van onze jongens: ja maar, we kennen Inter Rijswijk vanuit de competitie en hebben toen nog nooit een set van ze gepakt. Ja, maar zei Wouter, dat was bij de A-jeugd en nu is alles anders, want we zijn B-jeugd. En de spanning ging rond in ons team, want Inter Rijswijk pakte ons met een goede opslag aan. En de meerdere set-points van ons verdwenen en uiteindelijk pakte Rijswijk de winst met 24-26. Deze klap in combinatie met de dreun van het gelijkspel tegen WIK dreunde vervolgens in de 2e set na. We verloren met 16-25. Omdat PDK Huizen met 2-0 van VVUtrecht had gewonnen, waren we nu afhankelijk geworden van het resultaat in de wedstrijd tussen PDK Huizen en Inter Rijswijk. Inter Rijswijk won de 1e set met 25-21 en had zich daarmee geplaatst voor de finale op 8 april. In de 2e set was het spannend en gelukkig wilde Inter Rijswijk ook per se die 2e set winnen: 25-22. Daarmee werden de Zaanstad 2e in de poule en PDK Huizen 3e in de poule, waardoor onze uitgangspositie beter bleek te zijn.
Tussen de laatste poulewedstrijd en de kruisfinale tegen Next Volley uit Dordrecht lag bijna 2 uur. Dat kwam goed uit, want het gaf tijd om de mentale dreunen met elkaar in het teamoverleg te verwerken. Een kaartspel met het hele team om alle neuzen weer dezelfde kant uit te krijgen werkte heel sfeer bevorderend. Mentaal weer opgekrikt gingen onze jongens de wedstrijd tegen Dordrecht in.
Next Volley was een team dat heel sterk leunde op 2 sterke passer/lopers. Ze waren lang en zowel passend, verdedigend als aanvallend sterk. Onze mannen pakten de opdracht van Wouter (zoek de libero met de serve op) goed op, waardoor hun passer/lopers grotere gebieden moesten bestrijken en er gaten in hun passlijn ontstonden. Ook verdedigend maakte ze aanpassingen, waardoor ze de favoriete bal van de Dordtse aanvallers eruit haalden. De eerste set lukte dit erg goed en bleven we elke keer net een paar punten voor. Deze voorsprong konden we vasthouden tot de winst met 25-23 in de eerste set. Matthijs was inmiddels aan zijn heup geblesseerd geraakt, waardoor Joel op het midden moest spelen (een positie die hij nooit heeft gespeeld). De tweede set begon daardoor onder moeilijke omstandigheden, waarbij de eerste 2 punten ten onrechte naar Dordrecht ging en ging deze set dik verloren: 13-25. Gelukkig had de set rust Matthijs goed gedaan en kon hij weer spelen. En bracht veel enthousiasme in het team en dat sloeg op de andere jongens over toen we net als voorgaande sets met Vigo, Kaya en Tim op serve begonnen. We konden wisselen met een 8-2 voorsprong in de beslissende 3e set. Er volgde daarna side-out spel waardoor beide teams om de beurt konden scoren. Daardoor kon het verschil van 6 punten tot het eind gehandhaafd worden. Dus wonnen de Zaanstad die met 15-9 en bereikten daarmee de finale op april. Prachtig en verdiend! De 4 teams uit de regio West spelen dan tegen 4 teams uit het oosten en dat wordt een zeer leerzame opgave voor de Zaanstad-boys.
Door Andre Triep en Wouter Slim